Omdat we proberen ze te onderdrukken.
We hebben dagelijks 40.000 à 60.000 gedachten. En nog interessanter, 72% daarvan is negatief. Whaw, ik weet niet hoe het met jou zit, maar toen ik dit onlangs las, viel ik van mijn stoel!
Ineens kon ik die onrust in mijn hoofd veel beter plaatsen. Mijn geest was gewoon constant aan het denken, malen, piekeren, en nog erger, babbelen!
Dat is feit 1. We hebben dus veel, heel veel gedachten.
Feit 2 is dat we die gedachten al snel als waarheid aanzien (dit gebeurt automatisch). Vb: als je aan iets denkt dat je niet fijn vindt, kan het zijn dat je er over begint te piekeren. ‘Hoe zou het komen dat ik dat denk? Zo raar dat ik dat nu denk. Hoe zou het geweest zijn als ik het anders had gedaan? Ik voel me schuldig dat ik daaraan denk.’ Als we onze gedachten als waarheid nemen gaan we ons hierdoor laten leiden en gaan we nog meer piekeren en daardoor mogelijks vervelende gevoelens ervaren.
Feit 3. Ten gevolge van die vervelende gevoelens en dat gepieker, proberen we soms gedachten te onderdrukken. We proberen er niet aan te denken door vb. snel over iets anders te denken.
En daar zit het gevaar. Want, als ik je vraag om niet aan een cactus te denken, aan wat denk je dan?
Juist. Een cactus.
Hetzelfde gebeurt als je je gedachten probeert te onderdrukken. Als je constant tegen jezelf zegt: niet denken, niet denken, niet denken. Jah, dan ben je dus alleen maar aan het denken.
Rust, die zal ver te zoeken zijn!
Probeer daarom je gedachten eens te laten zijn. Observeer ze en kijk ernaar, en laat ze dan weer rustig verder gaan. Zoals de wolken aan de lucht. Ze mogen er zijn.
Je zal merken dat je daardoor rustiger gaat worden.
Want onthoud: gedachten zijn maar gedachten. Je moet ze niet geloven. En je moet niet perse doen wat ze zeggen.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]